Werken in onze nieuwe school

Ik ben Mario en ik ben 10 jaar. 

Ik zit in een hele mooie, nieuwe, leuke school! 

Ik vind onze school een dierenschool, want al onze klassen hebben dierennamen. Ik zit bij de Mussen. Er zitten veel mussen in onze groep, maar we hebben ook veel plaats. Wel drie grote lokalen en dan nog een klein lokaaltje waar ik soms naartoe mag gaan om rustig te worden. We hebben ook een keuken, daar staat de juffen hun koffie. 

We blijven wel met onze mussen-groep samen, niet met andere dierenfamilies. 

Er zijn overal hoekjes en tussen de lokalen zit een deur zodat we gemakkelijk naar het andere lokaal kunnen. In elk van de hoeken kan ik iets anders doen en ontdekken, dat vind ik super spannend. En soms vind ik een hoek ook erg saai... Dan wil ik daar niet lang in blijven. Maar juf Myriam laat me dan terug mijn daglijn zien en dan weet ik dat na deze hoek een andere leukere hoek komt. 
 

Mijn juffen en groepsgenoten

Niet alleen juf Myriam is mijn juf, maar ook juf Evi en juf Nathalie zijn mijn juffen. Mijn broer vindt dat wel raar, hij heeft maar één juf. 

Ik heb veel juffen, maar er zitten ook veel kinderen in mijn groep. Mijn beste vrienden zijn Matthias en Mohamed, maar ik speel ook graag met Omar. Omar is nog heel klein, maar zo grappig. Samen spelen we graag in de autohoek. Pieter zit ook in mijn groep en die lijkt op mijn grote broer. Hij is vaak in de namiddag weg, hij heeft me verteld dat hij dan met nog grotere kinderen mee mag werken in de tuin van de school. Knap van Pieter! Hij gaat dan naar het squandair of zoiets zegt juf Nathalie. Dat wil ik later ook graag doen. 

Even terug naar de mussen... 

Mijn juffen weten goed wat we kunnen en wat we moeten leren en ze kennen onze mama’s en papa’s ook goed. 

In het begin van dit jaar was ik de enige die moest leren lezen. Pedro en Aïsha zijn toen bij onze groep gekomen, zij zaten eerst bij de Koala’s.  Nu leren we samen lezen en het is leuker om samen met anderen iets te leren dan alleen. 

Dus in onze groep zijn we allemaal wel heel verschillend, we leren andere dingen, we hebben andere leeftijden, … maar de leraren zorgen er wel voor dat er in de groep wel enkele andere leerlingen zitten die dezelfde dingen als jij leren. De juffen denken daar goed over na en dat is fijn!  
 

Onze dag

Als we ‘s morgens met de bus of met onze mama of papa aan onze groep worden afgezet, komt iedereen stilletjes aan binnen, niet allemaal tegelijk.  

We mogen dan eerst even spelen. Dat kan binnen of buiten in onze privé-tuintjes of op een van onze speelplaatsen. 

Daarna starten we met ons onthaal samen met juf Evi en juf Nathalie terwijl juf Myriam nog wat hoeken in orde brengt. We doen onze brooddoos in een bak en onze knabbel op een ander plekje. Ondertussen luisteren we naar hetzelfde liedje. Zo onthouden we beter wat we moeten doen. De meeste kinderen komen dan samen in een kring en doen een gesprekje over de dag. Sommige kinderen blijven in een speelhoekje. We kijken op onze eigen daglijn wat we gaan doen. Dat is voor iedereen een beetje anders, zowel die daglijn als wat we gaan doen.  

Soms speel of werk ik alleen, soms doe ik dat met een van de vaste juffen van de mussen. Ik zie op mijn daglijn ook op welk plekje ik ga werken of spelen.  

Vandaag start ik eerst in de winkelhoek met juf Myriam en enkele andere kinderen. Daarna mag ik alleen naar de auto-hoek in het andere lokaal. Ik hoop dat Omar er zal zijn... Dan knabbelen we, want tegen dan heb we wel honger. Na onze knabbel ga ik samen met Pedro en Aïsha lezen met meester Raphaël aan de leertafel. Meester Raphaël is geen vaste meester van mijn groep. Hij komt soms in onze groep om te lezen of om ons juist te leren praten. Dit doet hij ook in andere groepen.  

OH! En ik zie dat ik vandaag ook mee mag gaan turnen met meester Niels en een deel van onze groep. Dat doe ik heel erg graag en ik doe dat ook wel goed. Daarom mag ik elke week met sommige kinderen van de groep een keertje extra gaan sporten!  

Ik speel ook heel vaak buiten op onze school. Wij spelen in onze prive-tuin of op een speelplaats. Overal is speelgoed voorzien en zijn speeltoestellen die we fijn vinden zoals schommels, trampolines, fietsen, enzovoort... Er zijn nooit veel kinderen samen aan het spelen waardoor ik veel plaats heb om te rennen en te fietsen.

Ik zie op mijn daglijn ook nog dat we na het spelen samen met heel onze groep cake gaan maken in de grote keuken. Omar, Mo en Pjotr blijven in de groep met juf Nathalie omdat zij te jong zijn of dit echt nog niet kunnen. Zij gaan snoezelen. En Pieter gaat mee met het squandair werken in de tuin. Juf Myriam gaat ook niet mee cake maken want zij gaat werken aan de computer voor ons. Juf Evi zal ons dus helpen met de cake, samen met juf Karina. Zij leert ons bijvoorbeeld dat we onze lepel juist moeten vasthouden, hoe we moeten roeren of kneden, maar ook dat we juiste stappen moeten volgen om cake te kunnen maken (leren leren heet dat).  

Ik doe nooit iets apart met juf Karina, maar sommigen van mijn groep gaan wel eens met haar mee leren fietsen, snoezelen of naar de bewegingsruimte. 

Op woensdag komen meester Abdel, juf An, juf Naomi en juf Pascale naar onze groep. Zij leren ons over onze godsdienst door voor te lezen, uit te beelden, te tekenen, te bewegen, te spelen. Ik werk dan soms alleen en soms bij juf Naomi in een groepje. We wisselen veel af zodat niet iedereen samen een hele tijd lang leert over zijn godsdienst, want dat duurt te lang voor ons en we hebben allemaal wel afwisseling nodig. Voor de leraren is het vast ook leuk om zo te werken.
 

Soms gaat het even niet goed  

Meestal vind ik het superleuk op school én bij de mussen. Maar gisteren ging het even niet zo goed. Ik had net gelezen met meester Raphaël en ik mocht daarna nog even spelen in een hoek.  

Er waren nog enkele andere musjes maar ik wou niet samen spelen. Juf Evi heeft geprobeerd om me samen te laten spelen, maar ik had echt geen zin. Ik werd zelfs even heel boos. Als we boos worden, mogen we even naar onze ‘rustkamer’. Ik zit daar dan op mijn eentje, soms met muziek of 1 speelgoedje dat ik mag meenemen. De juf komt af en toe wel kijken of alles in orde is. Gisteren was ik snel terug rustig en ben ik terug naar de groep gegaan.  

Als we echt heel erg boos worden en onze groep daardoor niet meer kan leren, komt juf Lynn helpen. Soms blijft ze mee in onze groep, soms gaan we mee uit de groep en komen we terug als we rustig zijn.  

Jasmine is heel erg druk en zorgt er soms ook voor dat we niet kunnen leren of werken. Normaal blijft iedereen altijd in zijn groep maar Jasmine heeft een vriendje bij de eekhoorns en heel soms vraagt één van onze juffen of Jasmine mag gaan spelen bij de Eekhoorns als het op dat moment rustig is bij de Eekhoorns. Jasmine vindt dat geweldig want zij mag even bij haar vriend gaan spelen en wij hebben het even wat rustiger, voor iedereen goed opgelost!  

Naar huis

Op het einde van de dag stoppen de bussen op verschillende plekken rond onze school, dus ook vlakbij de mussen. Elke keer als er een bus stopt, gaat een musje deze bus op, tot iedereen op zijn bus zit. Enkel Fien wordt opgehaald door haar mama met de fiets. Zij komt Fien in de klas halen. Als ik met de bus wegrijdt, zie ik Fien nog en elke keer waaien we nog naar elkaar. Moe maar voldaan gaan we naar huis en kijken we al uit naar de volgende dag…  

Ik hoop dat jullie onze school, hoe wij werken en wat wij belangrijk vinden een beetje beter hebben leren kennen. Bedankt om naar mijn verhaal te luisteren.

Ik ben Myriam. 

Ik ben dit schooljaar gestart in de nieuwe Leerexpert-school op Luchtbal, een school voor leerlingen met een ernstige tot matige mentale beperking en in het secundair ook voor leerlingen met een ASS-problematiek. Ikzelf ben jarenlang klasleerkracht geweest in een reguliere kleuterschool. 
 

Warme school

Wat me opviel toen ik deze school binnenstapte is de warme, open en rustige sfeer die er heerst. Het was me meteen duidelijk waar ik me moest aanmelden en ik werd hartelijk verwelkomd. Het was duidelijk dat ze me verwachtten. Dat gaf me al meteen een prettig gevoel. 

Ondertussen zijn we enkele weken verder.  

Ik sta samen met Lotte en Salma in voor een groep van 16 leerlingen van 2,5 tot 13 jaar. We zijn steeds met ons drie, waardoor we onze taken en onze focus kunnen verdelen.  

Ik vertel zo meteen hoe wij dit gedaan hebben, maar in alle eerlijkheid moet ik zeggen dat ik niet meteen zag hoe we dit zouden redden met ons drie… 
 

Co-teaching, heterogene groepen & autonomie

Over de co-teaching, want dat is het uiteindelijk wat we doen, was ik meteen enthousiast, maar het was wel even slikken toen ik hoorde dat we 16 lln van zo’n uiteenlopende leeftijd in onze groep zouden hebben.  

Ondertussen vinden we meer en meer onze weg, ik moet toegeven met vallen en opstaan. In onze heteregone groep zijn er wel degelijk homogene groepen te maken zodat het haalbaar blijft om een gepast aanbod te voorzien voor al onze leerlingen. Er wordt op voorhand ook wel nagedacht over de samenstelling van de groepen heb ik begrepen, zodat differentiëren mogelijk blijft. Onze leergebieden laten we binnen onze hoeken aan bod komen. We hebben ook afgesproken dat Lien zich meer op de kleuters focust, daar heeft ze al heel wat ervaring mee, Salma focust zich op de leerlingen die vooral nog in de belevingsfase zitten en ikzelf op de leerlingen die cognitief al meer uitdaging nodig hebben.

De collega’s van de giraffen hebben dit dan weer anders aangepakt, zij hebben de leergebieden / hoeken onderling verdeeld en werken dit verder uit. Dat is geen probleem, op onze school ben je vrij in hoe je je organiseert binnen je groep. Bij de organisatie houd je natuurlijk rekening met de samenstelling van de groep en die is niet altijd helemaal hetzelfde. In onze groep zitten bijvoorbeeld wel wat meer kleuters dan bij de giraffen, de noden liggen dan ook enigszins anders. Hoe we het ook aanpakken, ik merk dat deze manier van werken ervoor zorgt dat we onze draagkracht verhogen en onze planlast verminderen. Ik hoor dat andere collega’s hetzelfde ervaren. 
 

Voorbereiding op het secundair

Twee van onze oudste leerlingen gaan ook regelmatig naar onze secundaire afdeling. Ze hebben nog niet de leeftijd en de vaardigheden om de volledige overstap te maken, maar hebben baat bij af en toe al eens wat meer praktisch aanbod. We laten hen niet zomaar gaan natuurlijk. Raphaël, onze logo, oefent met hen op het vragen van hulp en onze kine Annick oefent specifiek met Sarah, één van de twee leerlingen, op fijne motoriek zodat ook zij mee kan helpen met het maken van de paaszakjes. 
 

Taken verdelen

Ook ons administratief werk verdelen we op een andere manier dan ik gewoon was, ik moet niet meer alles alleen doen. Lien kan vlot schrijven en neemt met plezier de klassenraadverslagen op zich. Ikzelf ben niet echt een schrijver, maar ben wel goed in communicatie met ouders. Mijn focus ligt op de dagelijkse korte communicatie met ouders wanneer dit nodig is. Salma geeft uiteraard haar input voor onze overlegmomenten, maar neemt dan weer een aantal bewakingen meer op dan Lien en ik.  

Maar ook hier kijken we samen naar wat nodig is. Zo hebben Lien en ik samen een gesprek gehad met de ouders van Mohamed, één van onze kleuters, naar aanleiding van zijn gedrag in de groep. We merkten op dat Mohamed vaak andere leerlingen pijn doet en ook naar de juffen durft uithalen. De ouders gaven aan dat Mohamed dit gedrag thuis niet stelt. We spraken af om in eerste instantie Lynn, onze orthopedagoge, te betrekken. We gaan samen verder uitzoeken waar dit gedrag op school vandaan komt en wat we kunnen doen om hierin verandering te brengen. Op ons eerstvolgende gestructureerd overleg na ons gesprek hebben we Lynn uitgenodigd en hebben we samen het verdere traject afgesproken. Lien volgt dit vanuit de groep nu verder op samen met Lynn.  
 

Overleg

Iedere week op dinsdag het 2de en 3de lesuur hebben we gestructureerd overleg en zetten we onze groepswerking verder op punt. Ieder brengt zijn expertise in waardoor we samen en van elkaar leren op een ongedwongen manier. Soms hebben we al eens een stevige discussie en moeten we water in onze wijn doen. Maar we nemen uiteindelijk samen een beslissing, dat is belangrijk. Op dit overleg sluiten als nodig andere collega’s aan zoals bijvoorbeeld onze logo’s, kine’s, onze maatschappelijk werker, ortho enz. We proberen zo efficiënt mogelijk te overleggen met als doel maximale leerwinst voor iedere leerling. 
 

Veel ruimte

Ook de infrastructuur komt onze werking ten goede. We hebben niet 1, maar 2 lokalen die verbonden zijn met elkaar. We beschikken samen over een kitchenette en een rustige ruimte. Dit zorgt ervoor dat de leerlingen verspreid kunnen zitten tijdens werkmomenten en de prikkels vanuit de groep blijven beperkt. De Kolibries hebben drie lokalen, maar zij hebben dan ook een groep van 24 leerlingen. En geen paniek, zij hebben vier ipv drie collega’s die voor de groep instaan. 

Uiteraard hebben onze leerlingen LO en LBV. Ook hier gaan we flexibel mee om. Bijvoorbeeld op maandag tijdens de LO-les neemt meester Niels afwisselend enkele lln mee, de andere lln blijven in de groep. Op dat moment liggen Liens kindvrije uren, ikzelf en Salma begeleiden dan de overige lln. In de toekomst plannen we om toch met heel de groep te turnen en dan sluit Salma aan bij de turnles. Ik krijg dan tijd vrij om het snoezelen in onze groep verder uit te werken. We hebben hierrond een beleid op schoolniveau, maar we willen dit op maat van onze groep verder vormgeven. Onze collega Olga zal me hierbij ondersteunen. Olga heeft heel wat snoezelexpertise en is het aanspreekpunt hiervoor op onze school. 
 

Speeltijden

Tijdens de vastgelegde speeltijden gaan we met onze groep naar de grote speelplaats. Daar ontmoeten we de leerlingen van twee andere groepen, de bewakingen zijn dan verdeeld onder meerdere collega’s. Hierdoor zien we onze andere collega’s tijdens de pauzes, ook dat is fijn. Soms blijft één van ons met een aantal leerlingen in het tuintje aan onze lokalen spelen. Voor Fatima, Nabil, Rayan en Femke is de grote speelplaats vaak te druk. Zowel op de grote speelplaats als op de kleine speelplekjes hebben we voldoende speelmateriaal zoals fietsjes, tollen en heerlijke ‘nestschommels’. De kinderen genieten er echt van. 

Ook tijdens lesmomenten maken we gebruik van ons tuintje én van de baan rondom de school. Zo oefent Femke extra op fietsvaardigheden op de baan samen met Karina, één van onze kiné’s, zodat ze zich ook in het échte verkeer op een veilige manier met de fiets kan verplaatsen. 

Net zoals ’s morgens de leerlingen afgezet worden door de bus aan onze lokalen worden ze daar ’s avonds weer opgepikt. Drie van onze leerlingen worden opgehaald door de ouders, ook de ouders komen tot aan de klas. Dit verloopt, als de bussen en de ouders op tijd zijn, rustig en vlot.  
 

Beleid mee vormgeven

De school is nog maar net uitgebreid en er zijn heel wat nieuwe collega’s zoals ik. Daarnaast is er een groep collega’s die al twee jaar bouwt aan onze school. We ontmoeten elkaar tijdens pauzes en bewakingen, maar krijgen ook de kans elkaar te leren kennen tijdens personeelsvergaderingen en pedagogische studiedagen. Samen maken we afspraken over het didactisch en pedagogisch beleid van onze school. Niet alles staat al op punt. Dat is soms vervelend, maar biedt ons ook de mogelijkheid om het beleid van deze unieke school mee vorm te geven.  
 

Samenwerking

We zetten als team sterk in op samenwerking en communicatie, waarbij feedback geven en krijgen een belangrijk onderdeel vormt. Zeker niet evident, want we zijn met heel wat verschillende persoonlijkheden die soms andere verwachtingen en een andere kijk op onderwijs hebben. Maar om optimaal de vruchten van onze werking te kunnen plukken is een open samenwerking onontbeerlijk. Ik ervaar de meerwaarde ervan zeker al in onze groep. 

Oh, er schiet me nog iets te binnen... Doordat we steeds met drie voor de groep staan spaar ik ook mijn rug en ben ik fysiek veel minder uitgeput op het einde van de dag. Mooi meegenomen! 

Er is nog zoveel te vertellen, want het bruist hier van de energie. Maar kom vooral zelf meedoen, het is een reis om nooit te vergeten. 
 

Myriam.

Zoals jullie weten ben ik meester Raphaël. 

Het is vandaag 23 oktober 2025. Twee jaar geleden zijn we gestart met onze nieuwe werking in groepen. 

Ik neem jullie mee in mijn verhaal als logo. Maar hetzelfde geldt voor kiné, kinderverzorgers of ondersteuners... het loslopend wild als het ware. Ik benoem deze groep vanaf nu met paramedici. Paramedici zijn niet aan één groep verbonden, maar aan de school.  
 

Autonoom en talentgericht werken

We hebben veel autonomie als het gaat over welke logo wat doet, dit uiteraard binnen de visie en schoolafspraken. We krijgen de vrijheid om te bekijken wie waar het beste in is en het liefst doet. Een voorbeeld: ik heb veel expertise in het werken met de toverdoos. Vorig jaar hebben we ervoor gekozen dat ik in elke groep kwam om met de toverdoos te werken. Dat zorgde ervoor dat ik mijn expertise breed kon inzetten. Dit jaar hebben we er zelf voor gekozen, in samenspraak met elkaar én met de collega’s uit de groepen, om de groepen te verdelen en zowel Elise als ik komen nu allebei in drie groepen toveren met de toverdoos. Daar is dan weer het voordeel van dat meer mensen expertise opbouwen én dat je als paramedicus niet alle leerlingen van alle groepen heel goed moet kennen.  

Afhankelijk van de zorgvragen die uit de klassenraden komen, verdelen we deze dan nu ook op basis van de groepen waar we komen. Zo blijf ik, zowel voor de toverdoos als voor groepsondersteuning als voor remediëring in kleine groepjes of individueel in drie groepen in plaats van in alle zes. Het is fijn dat men niet van ons verwacht om iedereen even goed te kennen, zeker niet de kinderen buiten je groepen. Maar in de groepen waar we wel komen, kennen we de kinderen allemaal dan wel beter. En dat zorgt er weer voor dat we gemakkelijker beslissingen samen kunnen nemen in verband met de aanpak voor een leerling, want iedereen is meer betrokken en kent de leerlingen uit de groep dus beter.  

Eigenlijk is onze dag niet zo verschillend van hoe hij vroeger was, voor de nieuwe school er was. 
 

Werking in de groep

Enerzijds werken we nog steeds op groeps- en leerlingniveau: wij als paramedicus zijn ondersteunend bij groepsactiviteiten of we werken in een ‘vaste hoek’ in een van de lokalen van de groep. In deze vaste hoek voorzien we opdrachten voor groepjes leerlingen binnen de verschillende niveaus van de groep. Zo kom ik bvb. elke dinsdagnamiddag de hele namiddag in een groep. Soms ben ik ondersteunend met een groepsactiviteit zoals koken. Maar meestal werk ik in mijn vaste hoek. De kinderen van deze groep zitten voor wat ik doe hoofdzakelijk in 6 niveaus. Afhankelijk van wat de leerlingen van een bepaald niveau die dag aankunnen, komen ze afwisselend wat langer of minder bij mij om te oefenen op hun niveau. De andere tijd gaan ze naar andere hoeken in hun lokalen onder leiding van de vaste leraren. 

Dit heeft zoveel voordelen voor mij en voor de kinderen: 

• ik kan mijn materiaal dat ik nodig heb voor de groep en de hoek daar laten. 
• ik kan flexibel zijn in hoelang ik met welk groepje werk en ik ben niet gebonden aan vb een half uur werken met een groepje. Als blijkt dat dat groepje op een bepaalde dag heel moeilijk tot leren komt, is een half uur ‘vullen’ veel tijdverlies voor iedereen en bovendien erg frustrerend voor de kinderen. Nu is de mogelijkheid er om hen iets anders aan te bieden terwijl ik kan werken met die groepjes waar het dan die dag wel beter bij lukt. 
• nog een voordeel is dat ik er nooit alleen voor sta. Als ik een probleem heb, is er altijd iemand in de buurt waar ik kan op rekenen én die de kinderen ook kent.
• als ik eens iets wil doen met de hele groep of de helft van de groep kan dat ook. Ik ben niet zo gebonden aan de kleine groepjes binnen een groep en ik kan ook hier flexibel mee omgaan. Het enige dat ik moet doen is dit even bespreken met de collega’s van de groep zodat zij hun activiteiten ook kunnen plannen én de dagplanning voor de kinderen kunnen opstellen.  

Je hoort het, ik ben een grote voorstander van deze werking.  Soms werk ik met 1 leerling uit de groep én ga ik dan ook nog eens uit de groep naar een ander lokaal, enkel als dit voor de leerling én voor de hele groep een meerwaarde is. Het grote voordeel van veel in de groep zelf te werken is dat ik minder tijd verlies met verplaatsingen. Een vaste hoek is duidelijk voor de leerlingen en biedt structuur.  

Nog een voordeel van met meer in een groep te zijn is dat de ‘vaste collega’s’ de structuur, routines,… heel goed kennen. Als je als ondersteuner in een groep komt, moet je niet van elke groep apart deze systemen kennen. Zelfs als er 1 (of zelfs 2) vaste collega’s niet zijn, is er altijd nog iemand die de structuur en systemen wel kent. Voor mij betekent dit zeker tijdswinst en minder onzekerheid. Ik voel me gesteund samen in de groep en ik moet we niet constant verdiepen in wat een bepaalde groep nodig heeft. Hierdoor kan ik me focussen op mijn expertise. Mijn meerwaarde binnen de groep komt duidelijk naar boven door wat ik doe of meedoe met de groep maar ook door wat ik kan bieden naar bvb. visualiseren van communicatie. Een leerkracht hoeft dit niet meer allemaal alleen te doen en kan ook focussen op andere dingen.

Taken op beleidsniveau

Ik wil jullie nog even meenemen in onze taakinvulling als we niet in een groep aanwezig zijn. We werken ook opdrachten op beleidsniveau uit. Afhankelijk van waar we sterk in zijn, neemt iemand van de logo’s een beleidsopdracht op van enkele uren per week om een beleid uit te werken en te implementeren in de hele school. Het gaat bijvoorbeeld om een beleid rond verwijzers: we zetten afspraken en een manier van werken in de school op papier, we toetsen dit af bij de leerkrachten, dan gaan we dit mee uitvoeren in de groepen én maken we heel het team en individuele teamleden hier sterker in, zowel in basis als secundair. Hoe vreemd zou het zijn om geen of andere verwijzers te zien in het basis als in het secundair? De opbouw moet doorheen de hele school zichtbaar zijn. Daarom is samenwerking en overleg tussen logo’s basis en secundair noodzakelijk en gebeurt het zelfs wel eens dat een logo ook gedurende een bepaalde periode enkele uren per week in het secundair (of omgekeerd) werkt.  

Hetzelfde geldt uiteraard ook voor kiné’s, ortho’s of psycho’s en ondersteuners.  Wij hebben allemaal per ambt een overleg om afspraken voor te bereiden met alle leden van de discipline voordat deze naar het beleidsteam en naar het ganse schoolteam gaan en de worden geïmplementeerd.  Ons overleg krijgt hierdoor een heel zinnige invulling. 

Ik kan wel even doorgaan over hoe we werken, maar de beste manier is om hier zelf mee aan de slag te gaan en jullie te laten meenemen in dit mooie verhaal. 

Bedankt voor jullie aandacht.